Μία άλλη παράκτια σημαντική μινωική εγκατάσταση που συμπληρώνει τις γνώσεις μας για τους παραθαλάσσιους οικισμούς του βόρειου άξονα του Μυλοποτάμου και γενικότερα της Κρήτης βρίσκεται στον όρμο με την ονομασία «Καλό Χωράφι», δυτικά των Σισών. Η συστηματική ανασκαφή που διενεργείται τα τελευταία χρόνια, από την διευθύντρια της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ρεθύμνου Α. Τζιγκουνάκη, αποκάλυψε μια εκτεταμένη μινωική εγκατάσταση με ισχυρό μεγάλο κτήριο στην κορυφή ενός χαμηλού λόφου. Η ανασκαφική έρευνα αποκάλυψε έως τώρα τμήμα του κτηριακού αυτού συγκροτήματος, μεγάλων διαστάσεων των ΜΜ ΙΙΙ – ΥΜΙ χρόνων (1750 – 1500 π.Χ.), που αντιστοιχεί στη μεταβατική περίοδο από τα παλαιά στα νέα ανάκτορα και στην αρχή της Νεοανακτορικής περιόδου. Το οικοδομικό συγκρότημα, προσανατολισμού ΒΔ/ΝΑ-ΝΔ/ΒΑ, ορίζεται από δύο ισχυρούς τοίχους στα ΝΔ και ΒΔ με κρηπίδωμα, ακολουθεί και χρησιμοποιεί την κλιτύ του λόφου και χαρακτηρίζεται από δύο ενότητες με δεκαέξι ανασκαμμένους χώρους έως σήμερα. Σε ορισμένους χώρους υπήρχε δεύτερος όροφος, ενώ κάποιοι ήταν τοιχογραφημένοι.
Κατά την Μετανακτορική περίοδο, ίσως την ΥΜ ΙΙΙΒ (1300 – 1200 π.Χ.), πάνω σε τμήμα του ΜΜ ΙΙΙ – ΥΜ Ι οικοδομικού συγκροτήματος, κατασκευάστηκε κτήριο, με ισχυρούς τοίχους, διαφορετικού προσανατολισμού (Β-Ν και Α-Δ) και με κινητά ευρήματα λατρευτικού χαρακτήρα.
Η παρουσία γραφής , όπως εγχάρακτα σημεία της Γραμμικής Α σε αγγεία και το εγχάρακτο σημείο της Κυπρομινωικής γραφής σε δισκοειδή αγνύθα (υφαντικό βάρος), τα ενσφράγιστα αγγεία, οι σφραγίδες, καθώς και η παρουσία μετάλλων πιστοποιούν το εύρος των επαφών της μινωικής εγκατάστασης και το συνδέουν με υπερπόντιες διαδρομές και το ανακτορικό σύστημα της Κρήτης.